Na osnovu člana 1. Zakona o državnim i drugim praznicima (“Sl. list RCG“, br. 27/2007 i “Sl. list CG“, br. 36/2013) praznik je Nova godina – 1 januar.
Prema članu 2. državni i drugi praznici praznuju se dva dana i to na dan praznika i narednog dana (u daljem tekstu – praznični dani).
Prema članu 3. praznični dani su neradni. Ukoliko je praznik nedjelja, neradna su dva naredna dana. Ukoliko je drugi praznični dan nedjelja, neradni je prvi naredni dan.
Državni organi, organi lokalne samouprave, javne ustanove, javna preduzeća i drugi subjekti koji obavljaju djelatnosti od javnog interesa dužni su da u praznične dane obezbijede vršenje poslova čijim bi prekidom mogle nastupiti štetne posljedice po građane ili državu.
Privredna društva i drugi oblici obavljanja privredne djelatnosti, ako priroda djelatnosti ili tehnologija rada zahtijevaju neprekidan rad, mogu raditi u praznične dane.
Dozvolu za rad u praznične dane subjektima iz stava 1 ovoga člana izdaje organ državne uprave nadležan za poslove ekonomije (u daljem tekstu: Ministarstvo) u skladu sa kriterijumima i pravilima koje propiše.
Propis o kriterijumima i pravilima o izdavanju dozvole za rad iz stava 2 ovog člana donosi Ministarstvo, uz prethodno pribavljeno mišljenje organa državne uprave nadležnog za poslove rada, reprezentativnih organizacija poslodavaca i sindikata.
Prema članu 3. Zakona o svetkovanju vjerskih praznika (“Sl. list RCG“, br. 56/93), pravo na plaćeno odsustvo, radi svetkovanja vjerskih praznika, pripada između ostalog:
– pravoslavnima za Badnji dan, Božić (dva dana),
Državni organi, organi lokalne samouprave, javna preduzeća i javne ustanove, čiji je osnivač Republika, odnosno opština, obavezni su da u vrijeme vjerskih praznika iz člana 3 ovog zakona, obezbijede ostvarivanje svojih funkcija.